In mijn laatste artikel heb ik het verschil uitgelegd tussen de ‘passieve veiligheid’ van een auto (het vermogen om u te beschermen bij een ongeval) en de ‘actieve veiligheid’ (het vermogen om u te helpen een ongeval te voorkomen) .
Beide zijn even belangrijk, hoewel actieve veiligheid vaak minder wordt begrepen en dus vaak over het hoofd wordt gezien. Het profiel van passieve veiligheid in moderne auto’s is verhoogd door programma’s zoals EuroNCAP, maar het is duidelijk dat helemaal geen ongeval hebben de voorkeur, zelfs boven een heel klein ongeval.
Moderne auto’s hebben een hele reeks geavanceerde elektronische systemen die een bestuurder helpen de auto in een noodsituatie onder controle te houden en de kans op een ongeval te verkleinen. Zelfs de meest eenvoudige nieuwe auto wordt geleverd met antiblokkeerremmen (ABS) en meestal een vorm van elektronisch stabilisatieprogramma (ESP, of soms aangeduid als VDC, PASM of andere acroniemen, afhankelijk van de fabrikant).
ABS voorkomt dat de remmen blokkeren wanneer u op het pedaal springt, zodat u toch kunt sturen in plaats van rechtdoor te glijden. ESP is een heel slim systeem dat herkent waar je probeert te sturen en of de auto die kant op gaat. Als de richting van de auto niet overeenkomt met waar u hem probeert te sturen, kan ESP afzonderlijke wielen van de auto afremmen en indien nodig zelfs gas geven om de auto te helpen waar u hem wilt sturen. Het is erg handig in gladde omstandigheden waarbij de auto rechtdoor wil glijden in plaats van te draaien (onderstuur) of achteruit te tollen (overstuur). Als het allemaal goed werkt, merk je niet eens dat er iets gebeurt.
Veel moderne auto’s hebben naast de twee bovenstaande voorbeelden een hele reeks elektronische systemen die kunnen helpen om de auto ‘veiliger’ te besturen. Deze systemen kunnen de auto voorspelbaarder maken in zijn gedrag, hem iets vertragen om de banden grip te laten houden, en zelfs verschillende remniveaus toepassen op elk wiel om de auto in balans te houden. Al deze dingen maken het voor de bestuurder gemakkelijker om de auto onder controle te houden, en dus minder kans op een ongeval.
Er is zeer geavanceerde technologie beschikbaar in luxe auto’s die dit nog verder gaat. Dodehoekmonitors gebruiken camera’s om uw dode hoek in de gaten te houden en u te waarschuwen als u op het punt staat voor een andere auto te gaan rijden, of om te voorkomen dat de auto uit zijn rijstrook glijdt. Sommige auto’s kunnen snelheidsborden ‘herkennen’ en u een herinnering laten flitsen. Nachtzichttechnologie is beschikbaar om voetgangers buiten het bereik van uw koplampen te identificeren. Er zijn geavanceerde cruisecontrolsystemen die niet alleen uw snelheid aanhouden, maar ook kunnen versnellen of vertragen om de voorligger te volgen en de auto indien nodig zelfs van 250 km/u tot stilstand kunnen brengen.
Vorig jaar reed ik een Audi A8 in Duitsland, op autobahnen en in steden als onderdeel van een Audi-trainingsprogramma. Over een route van zo’n 20 mijl in een konvooi van auto’s, ging ik van 60 mph naar 150 mph (onbeperkte autobahn, niet door stadsstraten) tot een volledige stop tot 240 mph en terug naar een volledige stop, andere auto’s inhalend, andere auto’s volgend, kwam een tijdje vast te zitten achter een vrachtwagen, reed door een dorp en reed uiteindelijk een parkeerplaats op en stopte. Op geen enkel moment gedurende meer dan 20 mijl raakte ik de rem of het gaspedaal aan. Toch had de auto zich perfect gedragen, trouw de voorligger volgen zonder ooit te dichtbij te komen. Tijdens de eerste helft van de reis zweefde mijn voet recht boven het rempedaal voor het geval dat, maar de systemen van de auto waren slim genoeg om de verkeersomstandigheden te ‘lezen’ en dienovereenkomstig te reageren. Toen ik eenmaal het surrealistische gevoel van een auto die accelereerde tot meer dan 150 mph (250 km/u in de metrische wereld) te boven was en stopte van die snelheid zonder pedaalinput van mij, was het eigenlijk een zeer comfortabele rit en maakte de reis meer ontspannend. Het systeem maakte gebruik van twee radareenheden, een camera, de parkeersensoren, het navigatiesysteem en een krachtig computersysteem om een enorme hoeveelheid informatie te verzamelen en te verwerken en om in een fractie van een seconde beslissingen te nemen.
Maar actieve veiligheid gaat niet alleen over elektronica. Elk aspect van het ontwerp of de techniek van een auto dat een bestuurder helpt een ongeval te voorkomen, is een actief veiligheidskenmerk. Zo heeft de dikte en plaatsing van voorruitstijlen een belangrijk effect op het zicht van een bestuurder op tegenliggers op rotondes. Een lichtere auto reageert behendiger op richtingsveranderingen (bijvoorbeeld uitwijken om een hond op de weg te ontwijken) dan een zware auto. Moderne banden zijn veel beter in het afvoeren van water bij hevige regen, waardoor de kans kleiner is dat u van de weg glijdt. Meer geavanceerde veersystemen helpen auto’s om beter in balans te blijven op de weg, zelfs bij hoge snelheden of bij het trekken van zware ladingen